Elk jaar lopen miljoenen mensen door de deuren van een ziekenhuis op weg om chirurgiepatiënt te worden. Voor elk van deze procedures is er een zorgvuldig plan met vermelding van het personeel, de te gebruiken voorraden, de plaats waar de procedure plaatsvindt en de duur ervan. De materialen moeten worden opgewerkt, gesteriliseerd en in sets verpakt zodat de chirurgische teams er gemakkelijk en veilig bij kunnen.
Ondanks de uitgebreide planning die aan operaties voorafgaat, wordt er ook veel vermijdbaar afval geproduceerd. In feite is de OK een van de grootste producenten van afval in een gezondheidszorgorganisatie, die naar schatting 20-30% van het totale afval genereert.1 Die verspilling komt neer op een jaarlijkse kost van 15 miljard dollar.2
Wat OR-afval betreft, zijn er twee soorten: productafval en bedrijfsafval. Productafval omvat zaken als weggegooid ongebruikt materiaal, onnodige items die zijn verpakt met benodigde items in instrumentensets en items die per vergissing of in afwachting van de noodzaak voor een procedure zijn geopend. Operationele verspilling is het gevolg van inefficiënte communicatie en coördinatie en van beperkingen in het aanbod of de personele middelen.
Deze soorten verspilling kunnen elkaar vaak versterken en leiden tot vertragingen bij operaties, met cascade-effecten zoals achtergebleven operatiegevallen, boekingsfouten en inefficiënte planning.
Gelukkig zijn er enkele duidelijke methoden om de efficiëntie te verhogen en de kosten te verlagen en tegelijk prioriteit te geven aan de veiligheid van de patiënt, waaronder:
- Wees transparanter over de kosten: Soms is er een gebrek aan bewustzijn over wat materialen zoals case carts en items op procedurele set-up kaarten eigenlijk kosten. Overweeg voorraden te voorzien van een etiket waarop de kosten staan vermeld, zodat degene die de voorraden verzamelt, misschien even nadenkt voordat hij ze gebruikt. Denk ook aan het geven van kostenfeedback aan chirurgen over de materialen die zij aanvragen. Gezien het competitieve karakter van chirurgen zou een gezonde concurrentiestrijd om onnodig materiaalgebruik terug te dringen, vruchten kunnen afwerpen.
- Houd voorkeurskaarten up-to-date: Voorkeurskaarten van chirurgen zijn een krachtig instrument dat van invloed is op alles, van de aankoop van benodigdheden tot de opstelling van procedures in de OK. Als ze verouderd of onnauwkeurig zijn, kan dat leiden tot aanzienlijke productverspilling en operationele verspilling, en de patiëntveiligheid in gevaar brengen. Als er bijvoorbeeld een voorwerp ontbreekt en de OK-circulator moet naar buiten om het te halen, wordt er niet alleen iemand van de zorg voor de patiënt afgehaald, maar ontstaat er ook een infectierisico doordat de deur van de OK wordt opengezet voor verontreinigingen van buitenaf.
- Leunen op gegevens: Inefficiënte tracering is een andere veel voorkomende onderliggende oorzaak van OK-afval. Er zijn veel analyse-instrumenten beschikbaar die gegevens kunnen vastleggen zoals kamertijd, kamergebruik, omlooptijd en volume. De instrumenten kunnen frequentierapporten uitvoeren, voorraadevaluaties uitvoeren en de aankoopgeschiedenis duidelijk weergeven. De gegevens kunnen ook helpen door te wijzen op eventuele correlaties tussen klinisch personeel of een procedure en het gebruik van overtollig materiaal, en door een onderliggend probleem met de workflow vast te stellen. Breng indien mogelijk ook grafieken in kaart, zodat u gemakkelijk afwijkende gegevenspunten kunt zien.
- Bevorder open communicatielijnen: Zelfs in optimale omstandigheden zijn er altijd onvoorziene omstandigheden bij het runnen van een druk OK-programma die een duidelijke en proactieve communicatie in de weg kunnen staan. De twee belangrijkste redenen voor communicatiefouten tijdens de intraoperatieve zorg hadden te maken met apparatuur (36%) en met het op de hoogte houden van teamleden over de voortgang van een operatie.3 Als bijvoorbeeld een operatie lang duurt, kan door die informatie zo realtime mogelijk te delen, worden voorkomen dat een andere OK te vroeg wordt voorbereid op een procedure. Dit is belangrijk omdat die vertraging kan leiden tot meerdere ruimteveranderingen, waardoor de materialen in de geprepareerde ruimte onbruikbaar kunnen worden.
- Neem de tijd om te observeren: Observatie is een veel effectiever instrument dan het lijkt. Het kan verrassend zijn wat je leert als je de tijd neemt om de processtappen van het voorbereiden van een OK op een operatie chronologisch te bekijken, met aandacht voor zaken als wie de taken uitvoert en of het de juiste persoon is. Is bijvoorbeeld de juiste persoon de materialen voor de procedure aan het uitzoeken of de OK aan het klaarzetten?
Conclusie
Aangezien ziekenhuizen en zorginstellingen opereren in een omgeving waarin vergoedingsmodellen veranderen en steeds meer gekoppeld worden aan patiëntresultaten, besteden leidinggevenden in de chirurgische diensten meer aandacht aan mogelijke kostenbesparingen die de patiëntveiligheid niet in gevaar brengen. Een weloverwogen aanpak, gebaseerd op observatie, gedegen communicatie, kostentransparantie en gegevens, kan helpen de verspilling in de OK te verminderen en ervoor zorgen dat uw instelling in staat is veilige zorg van hoge kwaliteit te blijven leveren aan haar patiënten.
Verwant artikel
Bronnen
- Axelrod D, Bell C, Feldman J et all. Vergroening van de operatiekamer en de perioperatieve ruimte: Duurzaamheid van het milieu voor de anesthesiepraktijk. American Society of Anesthesiologists; 2017
- Peregrin T. Strategieën voor duurzaamheid: groener worden in de OK. American College of Surgeons. Mei 2015. http://bulletin.facs.org/2015/05/strategies-for-sustainability-going-green-in-the-or/ Bereikbaar op 18 jan. 2019
- Halverson et al, Communicatiestoornissen in de operatiekamer, Chirurgie. 2011 Mar;149(3):305-10. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20951399